Vandaag om 08.00 uur de Leuvenumse bossen.
Het weer was perfect voor een lekkere wandeling.
En hopelijk zouden we ook nog iets te zien krijgen.
Dat wilde eerst niet goed lukken maar uiteindelijk toch een aantal leuke beestjes mogen zien.
Gouden tor (Cetonia aurata)
De Gouden tor liet zich als eerste gewillig fotograferen door Antoinette.
Naast ons stond een leuk houtsnijwerkje.
Dus ook maar even op de kiek genomen.
Bij de zandverstuiving was het even goed ploeteren door het mulle zand.
We zagen dat er veel gewroet was in de grond en hoopte op een ontmoeting met Everzwijnen.
Maar ja, om 09.30 uur zal dat er waarschijnlijk niet meer in zitten.
Onderweg zagen we ook met grote regelmaat de mestkevers lekker aan het werk met de mest.
Gewone mestkever (Geotrupes stercorosus)
Het is een leuk gebied helaas erg weinig libellen.
Maar gelukkig kwamen de vlinders in beeld.
Gewone heispanner (Ematurga atomair)
Deze zagen we regelmatig voorbij vliegen en eindelijk ging er één mooi zitten voor Antoinette.
Erg leuk om te zien want die hadden we nog nooit zo gezien.
We dachten dat we bij een poeltje aan kwamen maar dat was onze verbeelding.
Maar hier zagen we uiteindelijk voor ons een heel mooi nieuw soortje.
Boomblauwtje (Celastrina argiolus)
Oude Nederlandse naam
hulstblauwtje, klimopblauwtje, vuilboomblauwtje, zilverblauwtje
Dat was toch wel erg bijzonder.
Neemt niet weg dat de Kleine vuurvlinder ook erg leuk is om te fotograferen.
Kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas)
De bloemetjes werden goed bekeken of er niet iets anders in verscholen zat.
En ja hoor, de Gewone goudwesp had het erg druk.
Dus DP op de knieën achter het kleine beestje aan.
Gewone goudwesp (Chrysis ignita)
Je blijft naar dit kleine beestje kijken vanwege zijn bijzonder mooie kleuren.
We waren ondertussen al behoorlijk aan de wandel en gingen uiteindelijk richting de auto.
Totdat Enzio, onze boxer, onze Sherlock Holmes een spoor rook.
Neus plat op de grond en gaan...
wij keken om ons heen en er was niets te zien.
Maar hij was volhardend in zijn doen en laten.
En opeens... tadaaahh...
4 jongen biggen en een groot Everzwijn.
Dat was duidelijk Pa.
De grote beer kwam recht op ons af om zijn kids te beschermen.
Enzio stond helemaal strak aan de lijn.
Een confrontatie zou niet best zijn.
En zo dacht het grote evenzwijn er uiteindelijk ook over.
Antoinette nog even snel een fotootje knallen.
Het is geen beste foto maar wij hadden onze Everzwijnen gezien.
Even goed kijken maar zijn snuitje is hier nog steeds onze kant op.
De biggen waren ondertussen al in veiligheid gebracht.
Achter de boom zie je links nog een klein stukje van het kopje van een big.
Erg leuk deze ontmoeting met een Happy End.
